ค่านิยม (Values)
Values
Values are the rules by which we make decisions about right and wrong, should and shouldn't, good and bad. They also tell us which are more or less important, which is useful when we have to trade off meeting one value over another.
Dictionary.com defines values as:
ค่านิยม (Value) คำว่าค่านิยม มาจากคำว่า ค่า (คุณค่า) บวกกับคำว่า นิยม ก็หมายความว่า สิ่งนั้นๆ เป็นสิ่งที่มีคุณค่าได้รับความนิยมชมชอบจาก บุคคล หรือ สังคม สิ่งเหล่านั้นอาจเป็น รูปธรรมหรือนามธรรมก็ได้ (รองศาสตราจารย์โสภัณฑ์ นุชนาถ. 2548)
Dictionary of the Social Science (Cartir 1973:249) ให้คำจำกัดความของค่านิยมว่า“ค่านิยมเป็นความเชื่อ ความคิดที่คนสนใจและยึดถือเป็นมาตรฐาน (Standard) ในการประพฤติ”
โรคีช (Rokeach 1973) ให้ความเห็นว่า ค่านิยมเป็นความเชื่ออย่างหนึ่งมีลักษณะถาวร โดยเชื่อว่าวิถีทางหรือจุดหมายปลายทางชีวิต เป็นสิ่งที่ตนหรือสังคมเห็นดี เห็นชอบ หรือสมควรที่จะยึดปฏิบัติมากกว่าวิถีชีวิต หรือเป้าหมายชีวิตอย่างอื่น
http://en.wikipedia.org/wiki/Rokeach_Value_Survey
- Dictionary of the Social Science(Cartir 1973:249) ให้คำจำกัดความของค่านิยมว่า“ค่านิยมเป็นความเชื่อ ความคิดที่คนสนใจและยึดถือเป็นมาตรฐาน (Standard) ในการประพฤติ”
- เครทซ์ และคณะ (Kreth and others 1972 :102) ให้คำจำกัดความของค่านิยมไว้ว่าเป็นความเชื่อเกี่ยวกับสิ่งใดเป็นสิ่งที่พึงปรารถนา หรือสิ่งที่ไม่พึงปรารถนา ค่านิยม จะสะท้อนให้เห็นวัฒนธรรมของสังคม และเป็นสิ่งที่สมาชิกในสังคมยึดถือร่วมกันอย่างกว้างขวาง บุคคลใดยอมรับค่านิยมใดเป็นของตน ค่านิยมนั้นก็จะเป็นเป้าหมายในชีวิตของบุคคลนั้น
จริยธรรม ( Moral )
ดวงเดือน พันธุมนาวิน (2543 :113 ) ได้กล่าวถึง จริยธรรมว่า เป็นระบบการทำความดี ละเว้นความชั่ว ระบบดังกล่าว หมายรวมถึงสาเหตุของการกระทำหรือไม่กระทำนั้น ตลอดจนกระบวนการเกิดและเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมเหล่านี้ด้วย
พุทธทาส อินทปัญโญ ( 2542 : 2-3 ) ได้อธิบายความหมายของจริยธรรมว่า คำว่า moral ที่เราถือกันว่าได้แก่ ศีลธรรมนี้ เพ่งเล็งไปในทางการปฏิบัติมากกว่าหลักวิชาการ ส่วนคำว่า ethics นั้น เพ่งเล็งไปในทางหลักวิชามากกว่าที่จะเป็นตัวการปฏิบัติ ส่วนคำว่า moral นั้นหมายถึง ระเบียบปฏิบัติโดยตรง ในภาษาไทยตรงกับคำว่า ศีลธรรม ตามที่บัญญัติความหมายให้รัดกุมก็ได้แก่ระเบียบปฏิบัติ, ซึ่งปฏิบัติเพื่อให้เกิดความผาสุกและสงบสุข เนื่องด้วยสังคมเป็นส่วนใหญ่ แม้บุคคลจะเป็นผู้รับผลอันนั้น แต่ผลอันนั้นเพ่งเล็งถึงสังคมส่วนใหญ่ จะได้รับรวมกัน เป็นหน่วยใหญ่
-โคลเบิร์ก (Kohlberg 1971:34 ) กล่าวสรุปว่า จริยธรรมเป็นลักษณะของความรู้สึกผิดชอบชั่วดี เป็นกฎเกณฑ์และมาตรฐานของความประพฤติปฏิบัติในสังคม อันเป็นเครื่องตัดสินว่าการกระทำนั้นผิดหรือถูกโดยสังคมเป็นผู้ตัดสิน
- โฮแกน (Hogan 1973:217) กล่าวว่า จริยธรรมเป็นระบบของกฎเกณฑ์ที่อยู่ภายนอกของบุคคลสร้างขึ้นเพื่อชี้แนะพฤติกรรมสังคมหรือพฤติกรรมระหว่างบุคคล
คุณธรรม (Morality)
พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตโต) พ.ศ. 2540 “คุณธรรม” เป็นคุณภาพของจิตใจ กล่าวคือคุณสมบัติที่เสริมสร้างจิตใจให้ดีงาม ให้เป็นจิตใจที่สูงประณีต และประเสริฐ
พจนานุกรมราชบัณฑิตสถาน พ.ศ. 2546 “คุณธรรม” (virtue) หมายถึง สภาพคุณงามความดีวศิน อิทสระ “คุณธรรม” คือ อุปนิสัยอันดีงาม ซึ่งสั่งสมอยู่ในดวงจิต คุณธรรมมีความสัมพันธ์กับการทำหน้าที่จนเป็นนิสัย จนกลายมาเป็นอุปนิสัยอันดีงาม สอดคล้องกับกับ สุรพล ไกรสราวุฒ ที่กล่าวว่า “คุณธรรม” ทำให้จิตอยู่ในภาวะดีงาม พร้อมที่จะสร้างสรรค์สิ่งที่เป็นคุณประโยชน์ ซึ่งเป็นรากฐานของจริยธรรม (สุวิมล ว่องวาณิช, บรรณาธิการ, 2548) ในทำนองเดียวกัน ทิศนา แขมมณี (2546) ได้ให้ความหมายของ “คุณธรรม” ไว้ว่า หมายถึง คุณลักษณะ หรือ สภาวะภายในจิตใจของมนุษย์ที่เป็นไปในทางที่ถูกต้องดีงาม
ความหมายของค่านิยม คุณธรรม จริยธรรม
“ค่านิยม คุณธรรม จริยธรรม” ทิศนา (2546) ได้อธิบายถึงความหมายไว้ว่า ค่านิยม คุณธรรม จริยธรรม มีลักษณะที่มีส่วนคล้ายคลึงกัน ค่านิยมเป็นหลักการ แนวคิด หรือความเชื่อที่บุคคลยึดถือเป็นคุณค่า หรือแนวทางในการตัดสินใจ และในการดำรงชีวิตหากค่านิยมที่แต่ละบุคคลยึดถือเป็นแนวทางในการดำรงชีวิตตรงกันเป็นจำนวนมาก สิ่งนั้นก็กลายเป็นค่านิยมไป คุณธรรมเป็นคุณลักษณะหรือสภาวะภายในจิตใจของมนุษย์ที่เป็นไปในทางที่ถูกต้อง ดีงามซึ่งเป็นภาวะนามธรรมอยู่ในจิตใจ ส่วนจริยธรรมเป็นการแสดงออกทางการปฏิบัติ ซึ่งสะท้อนคุณธรรมภายในให้เห็นเป็นรูปธรรม
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น